Φίλη μου θα σου ομολογήσω ότι λιγάκιιιιιιι τόσο δα ζηλεύω τις άλλες φίλες bloggers οι οποίες ετοιμάζονται για τις πρώτες μέρες στο σχολείο κι ανεβάζουν καταπληκτικά κείμενα κι εκτυπώσιμα αυτές τις μέρες. Ο Βαγγελίνος μόλις έκλεισε τα δύο και το πιο κοντινό μας σε σχολείο είναι το σχολείο που περνάμε απ' έξω πηγαίνοντας στη βόλτα μας. Βέβαια αν θυμάσαι είμαι εκπαιδευτικός και πιο συγκεκριμένα καθηγήτρια Αγγλικών. Αποφάσισα λοιπόν να προσεγγίσω το Σεπτέμβρη φέτος από την πλευρά του καθηγητή/εκπαιδευτικού και να ετοιμάσω κάποια κείμενα με αυτή την ιδιότητα.
Ένα από τα πολύ κρίσιμα ερωτήματα που καλούνται οι γονείς να απαντήσουν τέτοιες μέρες είναι αν θα πρέπει να προτιμήσουν να γράψουν τα παιδιά τους σε φροντιστήρια (είτε ξένων γλωσσών είτε μέσης εκπαίδευσης) ή να διαλέξουν το δρόμο των ιδιαιτέρων. Είμαι εδώ λοιπόν με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού που έχει δουλέψει και στους δυο τομείς να σου πω τα υπέρ αλλά και τα κατά της κάθε επιλογής. Πριν ξεκινήσω να σου γράφω την άποψή μου να ξεκαθαρίσω ότι για μένα το ιδανικό θα ήταν το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης να ήταν σε θέση να παρέχει στους μαθητές όλη τη γνώση και την προετοιμασία ακόμα και για τα πτυχία γλωσσομάθειας και απλά τα απογεύματα να ήταν πραγματικά ποιοτικός ελεύθερος χρόνος για τους μαθητές τον οποίο θα εκμεταλλεύονταν για να ανακαλύψουν άλλες ικανότητες και δεξιότητες που θα ολοκλήρωναν την προσωπικότητά τους. Επίσης όντας πιο εξειδικευμένη θα επικεντρωθώ στα ξενόγλωσσα μαθήματα.
Ας μιλήσουμε πρώτα για το κομμάτι του φροντιστηρίου. Για μένα το φροντιστήριο αποτελεί μια μικρογραφία του σχολείου. Θα συναντήσεις μαθητές όλων των επιπέδων αλλά και ιδιοσυγκρασιών. Η μικρή τάξη των 10 περίπου παιδιών είναι ένα ζωντανό κύτταρο που αναπτύσσεται φορά τη φορά και το παιδί μπορεί να κοινωνικοποιηθεί γνωρίζοντας καινούριους φίλους και συμμετέχοντας σε projects οργανωμένα από το φροντιστήριο. Παράλληλα το παιδί πηγαίνοντας στο φροντιστήριο, ανήκει σε έναν χώρο πλήρως οργανωμένο και σωστά ελεγχόμενο που ανά πάσα στιγμή μπορεί να ενημερωθείς για το που βρίσκεται το παιδί σου κι αν έχει απουσιάσει εν αγνοία σου. Στα θετικά του μπαίνει το σταθερό πρόγραμμα κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την καλύτερη εκ των προτέρων οργάνωση του οικογενειακού χρόνου αλλά κι άλλων δραστηριοτήτων των παιδιών. Στα αρνητικά μπορώ να μετρήσω την έλλειψη εξατομικευμένης μάθησης σε συνδυασμό με τις πολλές ώρες που το παιδί οφείλει να παρακολουθεί τα μαθήματα στο φροντιστήριο. Επιπλέον όπως είπα και παραπάνω το φροντιστήριο είναι μια μικρογραφία του σχολείου οπότε το παιδί θα συναντήσει από φίλους με τους οποίους θα ταιριάξει μέχρι νταήδες κλπ. Αυτό δε μπορεί να στο εγγυηθεί κανένας. Συνεχίζοντας να πω ότι σε περίπτωση ασθένειας του καθηγητή, τότε το μάθημα δε χάνεται και είτε τον αντικαθιστά κάποιος άλλος καθηγητής είτε το μάθημα μεταβιβάζεται για το τέλος της χρονιάς. Δε χάνεται όμως ποτέ μάθημα.
Στα ιδιαίτερα τώρα, είναι γνωστό ότι ο εκπαιδευτικός αφιερώνει όλη την ώρα σε έναν μαθητή και εξατομικεύει τη διαδικασία μάθησης στο βαθμό που χρειάζεται ο κάθε μαθητής. Ο καθηγητής του ιδιαίτερου μαθήματος είναι ο απόλυτος επιβλέπων και οργανωτής ύλης. Το ιδιαίτερο μάθημα στερεί όμως από τον μαθητή την κοινωνικοποίηση κι αυτό είναι άσχημο ακόμα και για την προετοιμασία για τα πτυχία καθώς το παιδί δε μπορεί να ανταγωνιστεί ή να συνεργαστεί με κανέναν. Ακόμα περισσότερο όταν έρχεται η ώρα των προφορικών ασκήσεων που αναγκαστικά τις κάνει πάντα με τον καθηγητή του. Τα χρήματα που θα ζητήσει ο καθηγητής Αγγλικών θα είναι σαφώς περισσότερα από το φροντιστήριο αλλά το παιδί κάνοντας ένα ιδιαίτερο στο σπίτι δε χάνει ώρες στο πήγαινε-έλα και συγκεντρώνεται πολύ καλύτερα στο διάβασμα των υπόλοιπων μαθημάτων. Επιπλέον η ύλη που καλύπτεται συνήθως είναι περισσότερη από την αντίστοιχη ύλη του φροντιστηρίου γιατί ακριβώς το παιδί δουλεύει αποκλειστικά με τον καθηγητή και μπορεί να προχωρήσει σε πιο γρήγορους ρυθμούς. Ακόμα ένα αρνητικό είναι ότι σε περίπτωση που συμβεί κάτι στον καθηγητή τότε θα διαταραχθεί το πρόγραμμα του μαθητή καθώς θα υπάρξει αναβολή του μαθήματος και μεταφορά του σε νέα ώρα και μέρα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει κι από μεριάς γονιών που νιώθοντας μεγαλύτερη οικειότητα με τον καθηγητή του ιδιαίτερου μαθήματος πολύ πιο εύκολα θα σηκώσουν το τηλέφωνο ή θα στείλουν μήνυμα ακύρωσης του μαθήματος με αποτέλεσμα να πρέπει να βρεθεί εκ νέου ώρα για το χαμένο μάθημα.
Αυτό που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου μανούλα ή μπαμπά που διαβάζεις τώρα το κείμενο αυτό είναι ότι η κάθε επιλογή έχει τα θετικά της αλλά και τα αρνητικά της. Τα συν και τα πλην της. Πάντα όταν καλείσαι να πάρεις μια απόφαση κάτι θα χάσεις κάτι θα κερδίσεις. Αυτό που έχει σημασία είναι να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες του παιδιού σου. Μάθε τι του αρέσει και πως προτιμά να μαθαίνει. Παρατήρησε πως εργάζεται και πως προτιμά να διαβάζει και φυσικά δες τι αποδίδει γι' αυτό καλύτερα. Το βασικότερο είναι να μιλάς μαζί του είτε πάει πρώτη δημοτικού είτε λύκειο και να ακούς τι σου λέει. Είμαι σίγουρη ότι θα πάρεις τη σωστή απόφαση και φέτος για το παιδί σου.
Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λίγο και θα χαρώ να διαβάσω τις απόψεις σας στα σχόλια!
Αυτα για σημερα!!!
Μεχρι την επομενη φορα...
Φιλακια πολλα
Μαμα Ελενα
Ένα από τα πολύ κρίσιμα ερωτήματα που καλούνται οι γονείς να απαντήσουν τέτοιες μέρες είναι αν θα πρέπει να προτιμήσουν να γράψουν τα παιδιά τους σε φροντιστήρια (είτε ξένων γλωσσών είτε μέσης εκπαίδευσης) ή να διαλέξουν το δρόμο των ιδιαιτέρων. Είμαι εδώ λοιπόν με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού που έχει δουλέψει και στους δυο τομείς να σου πω τα υπέρ αλλά και τα κατά της κάθε επιλογής. Πριν ξεκινήσω να σου γράφω την άποψή μου να ξεκαθαρίσω ότι για μένα το ιδανικό θα ήταν το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης να ήταν σε θέση να παρέχει στους μαθητές όλη τη γνώση και την προετοιμασία ακόμα και για τα πτυχία γλωσσομάθειας και απλά τα απογεύματα να ήταν πραγματικά ποιοτικός ελεύθερος χρόνος για τους μαθητές τον οποίο θα εκμεταλλεύονταν για να ανακαλύψουν άλλες ικανότητες και δεξιότητες που θα ολοκλήρωναν την προσωπικότητά τους. Επίσης όντας πιο εξειδικευμένη θα επικεντρωθώ στα ξενόγλωσσα μαθήματα.
Ας μιλήσουμε πρώτα για το κομμάτι του φροντιστηρίου. Για μένα το φροντιστήριο αποτελεί μια μικρογραφία του σχολείου. Θα συναντήσεις μαθητές όλων των επιπέδων αλλά και ιδιοσυγκρασιών. Η μικρή τάξη των 10 περίπου παιδιών είναι ένα ζωντανό κύτταρο που αναπτύσσεται φορά τη φορά και το παιδί μπορεί να κοινωνικοποιηθεί γνωρίζοντας καινούριους φίλους και συμμετέχοντας σε projects οργανωμένα από το φροντιστήριο. Παράλληλα το παιδί πηγαίνοντας στο φροντιστήριο, ανήκει σε έναν χώρο πλήρως οργανωμένο και σωστά ελεγχόμενο που ανά πάσα στιγμή μπορεί να ενημερωθείς για το που βρίσκεται το παιδί σου κι αν έχει απουσιάσει εν αγνοία σου. Στα θετικά του μπαίνει το σταθερό πρόγραμμα κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την καλύτερη εκ των προτέρων οργάνωση του οικογενειακού χρόνου αλλά κι άλλων δραστηριοτήτων των παιδιών. Στα αρνητικά μπορώ να μετρήσω την έλλειψη εξατομικευμένης μάθησης σε συνδυασμό με τις πολλές ώρες που το παιδί οφείλει να παρακολουθεί τα μαθήματα στο φροντιστήριο. Επιπλέον όπως είπα και παραπάνω το φροντιστήριο είναι μια μικρογραφία του σχολείου οπότε το παιδί θα συναντήσει από φίλους με τους οποίους θα ταιριάξει μέχρι νταήδες κλπ. Αυτό δε μπορεί να στο εγγυηθεί κανένας. Συνεχίζοντας να πω ότι σε περίπτωση ασθένειας του καθηγητή, τότε το μάθημα δε χάνεται και είτε τον αντικαθιστά κάποιος άλλος καθηγητής είτε το μάθημα μεταβιβάζεται για το τέλος της χρονιάς. Δε χάνεται όμως ποτέ μάθημα.
Στα ιδιαίτερα τώρα, είναι γνωστό ότι ο εκπαιδευτικός αφιερώνει όλη την ώρα σε έναν μαθητή και εξατομικεύει τη διαδικασία μάθησης στο βαθμό που χρειάζεται ο κάθε μαθητής. Ο καθηγητής του ιδιαίτερου μαθήματος είναι ο απόλυτος επιβλέπων και οργανωτής ύλης. Το ιδιαίτερο μάθημα στερεί όμως από τον μαθητή την κοινωνικοποίηση κι αυτό είναι άσχημο ακόμα και για την προετοιμασία για τα πτυχία καθώς το παιδί δε μπορεί να ανταγωνιστεί ή να συνεργαστεί με κανέναν. Ακόμα περισσότερο όταν έρχεται η ώρα των προφορικών ασκήσεων που αναγκαστικά τις κάνει πάντα με τον καθηγητή του. Τα χρήματα που θα ζητήσει ο καθηγητής Αγγλικών θα είναι σαφώς περισσότερα από το φροντιστήριο αλλά το παιδί κάνοντας ένα ιδιαίτερο στο σπίτι δε χάνει ώρες στο πήγαινε-έλα και συγκεντρώνεται πολύ καλύτερα στο διάβασμα των υπόλοιπων μαθημάτων. Επιπλέον η ύλη που καλύπτεται συνήθως είναι περισσότερη από την αντίστοιχη ύλη του φροντιστηρίου γιατί ακριβώς το παιδί δουλεύει αποκλειστικά με τον καθηγητή και μπορεί να προχωρήσει σε πιο γρήγορους ρυθμούς. Ακόμα ένα αρνητικό είναι ότι σε περίπτωση που συμβεί κάτι στον καθηγητή τότε θα διαταραχθεί το πρόγραμμα του μαθητή καθώς θα υπάρξει αναβολή του μαθήματος και μεταφορά του σε νέα ώρα και μέρα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει κι από μεριάς γονιών που νιώθοντας μεγαλύτερη οικειότητα με τον καθηγητή του ιδιαίτερου μαθήματος πολύ πιο εύκολα θα σηκώσουν το τηλέφωνο ή θα στείλουν μήνυμα ακύρωσης του μαθήματος με αποτέλεσμα να πρέπει να βρεθεί εκ νέου ώρα για το χαμένο μάθημα.
Αυτό που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου μανούλα ή μπαμπά που διαβάζεις τώρα το κείμενο αυτό είναι ότι η κάθε επιλογή έχει τα θετικά της αλλά και τα αρνητικά της. Τα συν και τα πλην της. Πάντα όταν καλείσαι να πάρεις μια απόφαση κάτι θα χάσεις κάτι θα κερδίσεις. Αυτό που έχει σημασία είναι να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες του παιδιού σου. Μάθε τι του αρέσει και πως προτιμά να μαθαίνει. Παρατήρησε πως εργάζεται και πως προτιμά να διαβάζει και φυσικά δες τι αποδίδει γι' αυτό καλύτερα. Το βασικότερο είναι να μιλάς μαζί του είτε πάει πρώτη δημοτικού είτε λύκειο και να ακούς τι σου λέει. Είμαι σίγουρη ότι θα πάρεις τη σωστή απόφαση και φέτος για το παιδί σου.
Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λίγο και θα χαρώ να διαβάσω τις απόψεις σας στα σχόλια!
Αυτα για σημερα!!!
Μεχρι την επομενη φορα...
Φιλακια πολλα
Μαμα Ελενα
Τα υπερ και τα κατα εινσι πολλακαι στις δυο περιπτωσεις.χαιρομαι πουτονισες οτι θα θελαμε ολοι περισσοτεροχρονο χωρις επιπλεονμαθηματα τα απογευματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρακι μου σε ενα ιδανικο εκπαιδευτικο συστημα και περιβαλλον δε θα επρεπε να υπαρχει η λεγομενη παραπαιδεια η οποια καταδυναστευει τα απογευματα μικρων και μεγαλων παιδιων κι εμεις οι εκπαιδευτικοι να βρισκαμε ολοι εργασια στο δημοσιο σχολειο και να προσφερουμε μονο εκει...αλλα ειπαμε...σε ενα ιδανικο εκπαιδευτικο συστημα και δυστυχως στη χωρα μας απεχουν αιωνες μακρια...
ΔιαγραφήΚοριτσάκι μου ευχαριστούμε! Σωστή προσέγγιση του θέματος! Εμείς δεν έχουμε αποφασίσει αν πρέπει ο Γιώργος να ξεκινήσει από φέτος που θα είναι δευτέρα δημοτικού ή από του χρόνου...είμαστε υπό σκέψη!!! Φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστω γλυκια μανουλα για το σχολιο σου... Την απαντηση στο ερωτημα σου θα σου τη δωσει ο ιδιος ο Γιωργος... Αν χρειαστεις οποιαδηποτε βοηθεια επι του θεματος ή θελεις να μιλησουμε μη διστασεις να μου στειλεις μηνυμα!!! Φιλακια πολλα!!!
ΔιαγραφήΠολύ σωστά τα είπες Ελενα. Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη! Κάλη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτιμω πολυ οτι τα λογια αυτα προερχονται απο μια αγαπημενη φιλη πρωτιστως και ταυτοχρονα συναδελφο!!! Σου στελνω πολλη αγαπη και μεγαλη αγκαλια Καλιτσα μου!!!
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επιλογή του τρόπου εκπαίδευσης αποτελεί σπαζοκεφαλιά!
Και εμείς ακόμα δεν έχουμε μπει στο παιχνίδι για τα καλά!
Γλυκια μου μανουλα εχεις δικιο... Αλλα για ποτε θα φτασουμε εκει φοβαμαι οτι δε θα το καταλαβουμε... Σε φιλωωωω!!! Ο Μπαμπινος θα ειναι δικος μου μαθητης χαχαχαχαχαχ!!!
Διαγραφή